Երբ Սուրեն Թադևոսյանն անցնում է Աբովյան պողոտայի ծանոթ դռան կողքով, նկատում է, թե ինչպես է զայրացած ու ջղաձգված մեկը բղավում իր վրա։ Իսկ երբ նայում է Հյուսիսային պողոտայի շենքերին, մի տղամարդ և կին պարում են։ Վիզուալ արվեստագետի համար քաղաքի մարդիկ ամենուր թողնում են իրենց մնայուն հետքերը։ Երբեմն, հետևելով այս ուղիներին՝ իր հետաքրքրասիրությունը գոհանում է: Քաղաքներն ու մարդիկ բաց են անում իրենց սրտերը, և նա ֆիքսում է նրանց նուրբ շարժումները և դրանք վերածում արվեստի իր Biographia և X-Ray Yerevan-ի միջոցով:

 

Հայացք գցե՛ք Սուրեն Թադևոսյանի ստեղծագործական արկածներին՝ կարդալով մեր հարցազրույցը 2022 թվականի Creative Armenia-AGBU Fellow-ի հետ:

​

 

Մի փոքր պատմեք, թե ինչպես սկսեցիք վիզուալ արվեստագետ և կինոօպերատոր դառնալու Ձեր ճանապարհը։

 

Վիզուալ արվեստները միշտ եղել եմ իմ տարերքը: 1998 թվականին որոշեցի փորձել իմ ուժերը տեսանկարահանման ոլորտում: Երաժշտական տեսահոլովակներ նկարահանելուց մինչև հեռուստատեսային աշխատանք, ես ցանկանում էի ամբողջովին ընկղմվել շարժվող պատկերների աշխարհում: Մի օր հայ անվանի կինոօպերատոր Արտյոմ Մելքումյանն առաջարկեց իր կինոնախագծերից մեկում աշխատել որպես իր օգնական։ Այս փորձառությունն իսկապես փոխեց կյանքս: Կինոաշխարհն ամբողջությամբ կլանեց ինձ ու դարձավ կյանքիս անբաժանելի մասը։